ارزش ها را از دیگران طلب نکن

 

 

آقا ما وقتی که یه مقدار بچه بودیم، اون موقع که مثلا ۱۷،۱۶ سالمون بود. بچه هیئتی بودیم میرفتیم مثلا تو کوچه ها، در خونه ها، در میزدیم میگفتیم مثلا برای نیمه شعبان، پول کمک کنید. پول ها رو جمع می کردیم روز نیمه شعبان شربت میدادیم. روز نیمه شعبان هدیه میدادیم به مردم.یکبار ما رفتیم پیش یک نفر که خیلی پولدار بود. گفتیم که مثلاً برای محرم امسال پول نیاز داریم، گفت: چقدره خرجتون؟ما مثلا اون موقع گفتیم: یک میلیون تومن! اون موقع یک میلیون تومن، یک میلیون بودا.بعد شروع کرد نشستن و صحبت کردن که آره من یه خواهرزاده دارم که این خواهرزاده ام به خاطر اینکه پول جهیزیه نداره، ازدواج نمیکنه. یا مثلا داداش دارم که این داداش من سرطان روده گرفته و الان به خاطر اینکه هزینه مداوا نداره به مشکل خورده.نشست و شروع کرد روضه خوندن و ناله کردن برای ما، ما گفتیم: خوب باشه که چی؟ گفت: من به اونها کمک نمی کنم، می خوای به شما کمک کنم!کمک کردن به دیگران توی ارزش های ایشون نبود. اصلا تو لیست ارزش هاش چیزی نداشت به معنای کمک کردن به دیگران. لذا فرد فوق العاده پولداری بود اما کمک نمی‌کرد به دیگران.ارزشی بود که در زندگیش انتخاب نکرده بود پس اصلا پیاده سازیش هم نمی کرد، اصلا اقدام نمی‌کرد برای پیاده‌سازی این اتفاق.ما هم نباید توقع داشته باشیم از فردی که ارزشی رو تو زندگیش نمیخواد جاری کنه و ما بریم همش بهش بگیم که که شما باید این کارو انجام بدی، شما باید این کارو انجام بدی، شما باید فلان کارو انجام بدی، شما باید صداقت داشته باشی، شما باید عدالت داشته باشی.یه سری ارزش ها هست عمومیه، باید داشته باشیم که به دیگران آسیب نزنیم. اونا یه بحثه اما یه سری ارزش ها هست که فردیه.من دوست ندارم پول هزینه خودم رو کمک کنم. نمیخوام بگم کار خوبیه یا کار بدیه اما من نمیخوام این ارزش رو توی زندگیم پیاده سازی کنم.