داستان نلسون ماندلا

 

 

نلسون ماندلا در یک حکومت آپارتاید، که فوق العاده سیاه پوست بودن در اون حکومت جرم بود، تونست ارزش هاشو زندگی کنه چطور؟ وقتی که با یک عده سیاه پوست در زندان بود خب داشتن کار می‌کردند دیگه، برده بودنشون که مثلاً سنگ های یه کوه رو بترکونند دیگه دیدید تو فیلما نشون میدن؟ توی لوک خوش شانس هم نشون میداد زندانیا رو میبردن با پتک سنگ ها رو خرد کنند، برده بودند این کارها رو انجام بدن، حین کار کردن نلسون ماندلا گفت که: خوب ما که باید کار کنیم بیاید از کار کردنمون هم لذت ببریم.بعد وسط کار کردن شروع کردند مثلا زدن و نواختن و شادی کردن، دور هم دیگه شادی می کردند با همین ضربه هایی که می زدند یک ریتمی درست کردن و دور هم شروع کردند لذت بردن، یکی از این مأمورا اومد گفت که شادی نکنید، نرقصید، نخندید، دست نزنید!نلسون ماندلا سینه سپر کرد و گفت: چرا نباید این کارو کنیم کجای قانون زندان ها و اینا نوشته که نباید شاد باشند سیاه‌ پوست ها؟نلسون ماندلا رو گرفتند بردند و شلاقش زدند. وقتی که اومد بیرون دوباره در جمع بقیه زندانی ها یکی از زندانی ها گفت: خب چرا این کارها رو انجام میدی؟ تو که میدونی کتکت میزنند درد نداره این شلاقی که میزنن بهت؟نلسون ماندلا گفت که: اگر بدونید هر ضربه ی این شلاق ‌ها چه میکنه با من، برق رو از سر من میپرونه هیچ موقع صحبت نمی کردید در مورد اینکه درد داره یا درد نداره، خیلی درد داره هر یه دونه ای که میخورم برقو از سر من میپرونه.گفتند: خب چرا این کارو انجام میدی بازم تکرار می کنی؟نلسون ماندلا گفت: عدالت یکی از ارزش های منه!با وجود اینکه شلاق میخورد، حالش بد میشد یا هز چیز دیگه ارزشش رو زندگی می کرد یا یکی دیگه از این رهبرانی که دنیا رو عوض کرد وقتی زندان بود بهش گفتند که: تو اذیت نیستی زندانی؟ تو که همه جا فریاد می‌زنی ارزش من آزادیه و باید آزادی رو زندگی کنم؟خندید گفت که: درسته ارزش من آزادیه و الان تو زندانم کسی که نمیتونه ذهن من رو قفل کنه بدنم، جسم رو، آزادی رو ازش گرفتن اما ذهنم آزاده و من میتونم آزادانه فکر کنم، آزادانه بیاندیشم و آزادانه داخل ذهن خودم برنامه ‌ریزی ‌کنم.این است ارزشمندانه زندگی کردن، یعنی طبق اون چیزی که خودت داری به دنیا اضافه می ‌کنی ارزشمند باشی نه طبق چیزی که دوست داری دیگران باهات رفتار کنند.